Van de week had ik een heerlijk dagje voor mezelf. Iets wat meer ouders zouden moeten doen. Geen afspraken, maar lekker klussen in de tuin. Onder het genot van een kopje thee viel mijn oog op de sequoia in mijn tuin. Een karakteristieke, grillige boom die heeft te dealen met dat wat er is. Een metafoor voor het leven.
Mijn blik gaat over het onderste deel van de stam. Deze is grillig en laat zien dat deze boom al van alles heeft meegemaakt in de twintig jaar dat hij in onze tuin staat. Ieder jaar gebeurde er wel iets. Takken die afbraken in een storm of die bewust door ons zijn weggehaald omdat wij meer zon wilde. De onderste gesnoeide tak wordt inmiddels omringd door nieuw gevormde bast. Kleine takjes die ontspruiten op plekken waar weer licht komt nadat er een andere tak is weggezaagd.
Voor de boom was er geen keuze, die maakten wij, maar zonder enige moeite paste onze boom zich aan. En waar het geweld van buiten (de vele katten bij ons in de buurt) te gortig wordt, bieden wij wat ondersteuning zoals je kunt zien aan het draadgaas dat om de boom is gespannen.
Metafoor voor het leven
En terwijl ik zo naar onze boom kijk, zie ik een prachtige metafoor voor het leven. Ook wij maken de nodige zaken mee waar we niet zelf voor kiezen. En dat geldt ook voor onze kinderen. Toen ik twaalf jaar geleden ging scheiden, was dat geen keuze van mijn kinderen. Turbulente jaren volgden, waarin we ons aanpasten aan de dingen die kwamen en gingen.
Dealen met dat wat er is
En dat is precies waar ik met ouders over praat als ze bij mij komen voor begeleiding tijdens hun scheiding. Je kunt wat je overkomt niet veranderen, je hebt niet overal invloed op. Sterker nog, op de meeste dingen heb je géén invloed. Dat lijkt heel naar, maar dat hoeft niet. Je hebt namelijk wel invloed op de manier waarop je ermee omgaat. Ga je met de stroom mee, neem je de tijd om je wonden te helen en zie je nieuwe mogelijkheden? Zoals de bast van onze boom langzaam het trauma van weleer bedekt en nieuwe takken laat groeien. Of blijf je vechten en je boos maken over zaken waar je toch geen invloed op hebt?
Dealen met dat wat er is, je eigen geluk vormgeven, een hele opgave, maar het is de enige weg. Kinderen zijn er vaak een stuk beter in. Leven veel meer met de dag en zeggen rake dingen. Dank je wel voor de spiegel die jullie ons voor houden.
Een stralende boom
Mijn kinderen zijn inmiddels jong volwassenen. En met trots kan ik zeggen dat ze ondanks, of misschien wel dankzij, alle stormen in hun jonge leven zijn uitgegroeid tot prachtige stralende bomen. Net zoals onze sequoia.
Ga er deze week lekker op uit, alleen of met je kinderen. De natuur is prachtig. Je vindt er de kracht en de inspiratie die je net dat stukje verder helpt.